Kolejny Rajd SU - Wybór padł na najwyższy szczyt Gór Stołowych, szczyt na którym podobno był J.W. Goethe – Szczeliniec Wielki (919 m n.p.m.).

Przekonaliśmy się, jak piękne są widoki z Wielkich Tarasów na Szczelińcu.

Po schodach na szczyt

Wycieczkę rozpoczęliśmy w Karłowie (nasze miejsce noclegowe), niewielkiej wsi u stóp Szczelińca Wielkiego i Małego, po drodze mijaliśmy (znajdujący się w przygotowaniach do sezonu) najwyżej położony PARK DINOZAURÓW w Polsce, mały skromny ale jest.

Początek drogi to spacer czerwonym i żółtym szlakiem.

Po 30 minutach rozpoczynamy marsz w górę schodami, ułożonymi w 1814 przez Franza Pabla (uważany jest za pierwszego w Europie urzędowo nominowanego przewodnika – informacja dla Pana prof. Kiełba).

Aby umilić sobie wędrówkę liczyliśmy ile faktycznie jest stopni, gdyż co przewodnik, co strona w sieci, to liczba ta jest różna.

Już na samym początku pojawiły się problemy z tym, co należy zakwalifikować jako schodek, a co jest „zwykłym” kamieniem. Niestety, wyniki bardzo się różniły, więc najbezpieczniej jest powiedzieć, że do pokonania jest ponad 600 stopni :).

W schronisku (najstarsza jego część, tzw. „Szwajcarka” została zbudowana w 1845 roku) robimy małą przerwę na posiłek i napoje. Następnie kierujemy się w stronę iście bajkowych widoków świata. Choć miejscami bardzo wieje wiar zatrzymujemy się na chwilę na Wielkich Tarasach Szczelińca Wielkiego –Niestety z powodu zamknięcia szlaku opuszczamy szczyt, schodząc schodami do Karłowa.

Lecz nie poddajemy się i dalej idziemy czerwonym szlakiem na Błędne Skałki.

Droga choć daleka to nasza wesoła gromada nie odczuła zbytnio trudu marszu. To co zobaczyliśmy i zabawa w labiryncie skał, okazały się warte zobaczenia - zdecydowanie warto przynajmniej raz w życiu tu być, aby zobaczyć, co natura potrafi „wyczarować” i jakie formy skalne mogą powstawać w wyniku wietrzenia i pękania piaskowca. W połączeniu z ludzką wyobraźnią, efekt jest nieprawdopodobny.

Serdecznie wszystkim polecamy zwiedzenie tych miejsc.

Opiekun SU